Onze zevende dag hebben we voornamelijk gespendeerd aan onze vorige blogpost te schrijven en onze Instagram aan te vullen.
Ons plan om het winkelcentrum Westfield Eastgardens te bezoeken is uiteindelijk niet doorgegaan.
We besloten om nog langer door te werken, eten te maken, wat TV te kijken en uiteindelijk vroeg in ons bed te kruipen.
Inpakken en vertrekken naar onze volgende AirBnB stond namelijk morgen alweer op onze agenda.
Dag acht; Gewassen, gepakt en gezakt vertrokken we richting Bondi Junction naar onze nieuwe slaapplaats.
Na een busrit van 30 minuten kwamen we aan in het centrum. We vonden onze AirBnb vrij vlug dankzij de handige aanwijzigingen die we via de AirBnb app doorkregen.
Zoekend achter de sleutels, die verstopt waren in een brievenbus, namen we de trap naar boven.
Binnenkomend zagen we snel dat deze plek vuil was. De keuken was oud en vuil. De gang rook vreemd. Het zag er gewoonweg niet uit. Een beetje verder door traden we onze kamer binnen. Inez spotte al snel vuil op de grond en ook de kamer rook niet fris. Eén propere handdoek, een vermoedelijke gebruikte handdoek hing aan een kapstop, vuil op de grond en de lakens zagen er niet ververst uit. Inez bleef met haar rugzak op haar rug in de slaapkamer staan en keek in het rond. Het eerste wat ze zei; Hier blijf ik niet! Sneller dan dat de AirBnb geboekt was, was hij ook geannuleerd. Hier lieten we wel 23 euro op vallen, maar dat was beter dan er te verblijven.
Zonder slaapplaats stonden we op straat. Tijdens onze lunch besloten om terug te keren naar de Wake Up hostel in Sydney.
Hier boekten we 2 nachten, we waren immers nog aan het wachten op post dat hier ging toekomen.
Om de kosten te drukken boekten we een kamer met een stapelbed. Dit was al snel 50 euro goedkoper. Inez voelde zich even terug op bos- en boerderijklassen. Ze miste enkel haar lieve friendinnen nog voor een lekker wijntje, gezellige babbeltjes en uren plezier! 😀
Bij het inchecken keken we de post na; onze bankkaarten en tax file nummer waren toegekomen. Woohoo! Er viel een last van onze schouders. We konden eindelijk onze vlucht naar Cairns boeken.
Om ons gezond eetpatroon van thuis te onderhouden deden we inkopen in Woolsworth.
De keuken van de hostel werd dan ook voor de eerste keer getest en snel toverden we een avondmaal op ons bord.
’s Avonds maakten we nog wat administratie in orde en boekten we onze vlucht naar Cairns. Warmer weer, here we come!
Dag negen; Onze laatste dag in Sydney. Niet onbelangrijk maakten we onze MediCare-kaart in orde.
We besloten, sinds we zo goed als alles gedaan hadden, de Ferry te nemen naar Manly, een iets toeristischere plek met een groot strand.
De Ferry namen we vanaf Circular Quay. Die boten waren best groot en namen ons een ver stuk voorbij de baai van Sydney. Bij het vertrek hadden we een laatste keer een mooi zicht op de Harbour Bridge en het Opera House.
Na een vijftiental minuten te varen kwamen we op meer open zee terecht waarbij de Ferry tegen de golven in moest draaien.
Door de luidsprekers kregen we een bericht te horen dat door het hevigere water de boot kon schommelen.
Inez bleef rustig zitten en luisterde wat muziek, maar ik greep toch af en toe mijn stoel vast als de boot heen en weer ging.
Zodanig heen en weer dat je soms aan je linkerkant alleen water zag omdat hij vrij diep kantelde.
Aangekomen in Manly stapten we naar het strand. We genoten op het strand van de hoge golven en surfers.
We vonden dat het tijd was voor ‘een natje en een droogje’ en vonden op de dijk een Mexican Street Food restaurantje. We dronken een frisse Corona en aten de lekkerste nacho’s.
Het blijft winter en dus nog steeds koud en winderig. We namen snel de Ferry terug naar het centrum van Sydney.
We kwamen wel tot de conclusie dat dit iets meer ‘avontuurlijker tripje’ ons deugd deed en dat we klaar waren voor onze echte reis.
We namen de trein terug naar onze hostel. Treinen rijden hier voornamelijk ondergronds.
’s Avonds begon Inez te piekeren over het budget en voornamelijk wat zorgen te maken rond de slaapplaatsen. We hebben onze hop on/hop off tickets wel geboekt, maar hebben dan nog steeds geen slaapplaatsen.
Hostels zijn hier enorm duur en AirBnB is ook niet altijd even goedkoop. Je leeft ook altijd bij mensen thuis, wat maakt dat je je misschien niet altijd even op je gemak zult voelen.
Een beetje de aard van de mens zeker? Steeds verlangen wat je op dat moment net niet hebt? Soms lijkt het eenvoudiger om weer in je normale patroon te belanden. Werken, slapen, weekend enzovoort. Maar we zitten hier nog maar anderhalve week en moeten nog wennen aan alles. Ons nieuw leven, andere eetgewoontes, meer op elkaar gericht zijn. Alles zal wel loslopen. We moeten het nog wat meer tijd geven en niet te veel willen verwachten vanaf dag 1. Vooral Inez niet 😀 We kunnen goed praten met elkaar en dat is erg belangrijk hier.
Dag tien: We zitten klaar op de ‘domestic airport’ in Sydney om naar warmere (n)oorden te trekken.
We namen de trein vanuit onze Wake Up hostel, checkten onze bagage in en trokken richting de douane.
Nog snel even ons drinken naar binnen slurpen, want zo gaat dat met die dingen. We stonden net op het punt om het resterende weg te gooien toen er plots iemand ons zei dat dit voor binnenlandse vluchten niet nodig is. Dankbaar dat we nog niet al ons drinken hadden weggegooid, namen we dit terug mee in onze rugzak.
De controle ging vlot. Je hoefde enkel je laptop apart te leggen. Vreemd dat hier de regels precies minder streng zijn.
Nog even neerzitten, een pintje drinken tegen de vliegangst, iets eten en dan naar de gate.
Het vliegtuig had een uur vertraging omdat de aansluitende vlucht vanuit Melbourne niet tijdig aankwam.
Eens op het vliegtuig ging alles vlot. We kregen een kleine snack, hadden gratis WiFi en prachtig weer om op te stijgen en te vliegen.
Een drietal uren later landden we in Cairns. Het moment dat we uit het vliegtuig stapten voelden we enorm het verschil in temperatuur.
Onze AirBnb host kwam ons ophalen aan de luchthaven en bracht ons naar een wijk op een zevental kilometer van Cairns City.
We werden hartelijk ontvangen, alles was kraaknet en rook goed. Onze kamer was tip top in orde.
Buiten was de temperatuur rond 21u nog steeds aangenaam. Onze planning voor de komende dagen was snel gemaakt.
Wij zien er alvast naar uit. Meer hierover in de volgende blogpost!
Tot snel!
X Ely en Inez
Ik ben ervan overtuigd dat je moet doen wat je graag doet en gaan voor wat je wil in het leven. Ik ga door het leven met een no-nonsens mentaliteit een passie voor reizen, bloggen en de digitale wereld. In 2018 ben in de reis van mijn leven aangegaan samen met mijn vriendin, sindsdien wil ik verder de wereld rondreizen en ontdekken.
Slang: Woolworths = Woolies ????
Geniet van het aangenaam en chille Cairns!