Mijn lieve friendin Ellen heeft voor elke maand dat ik weg ben een briefje geschreven. Elke maand een leuk vooruitzicht! In de brief van december hadden we de opdracht gekregen om met een kerstmuts op het strand een foto te trekken. We kochten nog snel twee mooie exemplaren en trokken naar Fremantle. Het werd alweer een warme dag en we wilden toch een klein beetje een feestgevoel krijgen. We genoten van een verfrissend biertje op de strandstoelen met het uitzicht op de oceaan en trokken nadien de nodige foto’s als bewijsmateriaal. Kerstavond brachten we met ons tweetjes door op de camping. Een rustige avond met toch wel allebei een dubbel gevoel. Op zulke dagen mis je toch wel de warmte van thuis en familie (al is het hier wel warm genoeg 😀 ). Anderzijds is het zo speciaal om aan de andere kant van de wereld in de zomer de feestdagen te vieren.
Rond 6u werden we wakker gebeld door Sem, de broer van Ely. Zij waren nog volop kerstavond aan het vieren. Met nog heel wat prut in onze ogen genoten we toch van het telefoontje zodat we iedereen nog eens zagen. Op kerstdag is alles gesloten hier. Van winkels tot supermarkten tot zelfs restaurants. Dit is echt de feestdag dat de Aussies vieren met hun familie. Voor ons zat er dus niks anders op dan opnieuw een rustig dagje op de camping door te brengen. We zitten hier vlak aan twee grote waterplassen. Ik twijfelde nog even om een verfrissende duik te nemen, maar angsthaas als ik ben heb het dan toch maar niet gedaan. We genoten wel van het zonnetje met onze voeten in het water. Wanneer we onze tanden gingen poetsen kwamen we nog een mooi exemplaar van een spinnetje tegen. Alweer niet giftig, gelukkig, maar ik zou toch liever niet gebeten worden. Op de koop toe vonden we nog een mini spin in onze auto. ‘s Nachts was het de beurt om met mijn familie te bellen. We konden niet veel terug zeggen (het was midden in de nacht en wilden niemand anders wakker maken), maar ik vond het erg fijn om de kerstsfeer tot in onze tent te voelen. Bovendien bracht Alizée haar nieuwjaarsbriefje en kon ik dat toch ook nog meepikken. Een maand geleden hadden we als verrassing allebei een kaartje opgestuurd naar het thuisfront. We hoopten dat het op tijd zou aankomen. En ja hoor, ze waren verrast en erg blij met het kaartje. Missie geslaagd!
De volgende ochtend maakte ik lekkere banaanpannenkoekjes met mango om toch een beetje in de feeststemming te blijven. Boxing day, voor ons is dat eigenlijk tweede kerstdag, vieren ze hier ook en zijn er een aantal winkels open. Ik had even genoeg van al dat rusten en op mijn poep te zitten. We gingen een dagje naar Perth. We wandelden wat door de straten, maar waren toch een tikkeltje teleurgesteld. We houden sowieso allebei niet zo van drukke steden, geef ons maar de natuur. Het grootste deel van de winkels en leuke eetplekjes waren ook nog eens gesloten. Onze magen begonnen meer en meer te grommen. We reden uiteindelijk naar onze favo plek hier in de buurt; Freo. Gewoontebeesten zeker?! 😉
De week tussen kerst en nieuwjaar verbleven we verder rustig op onze camping. We zitten hier een beetje vast, omdat Linde ons in februari drie weken komt bezoeken. Ze komt aan in Perth en dan trekken we met haar naar boven tot Exmouth. Ons eerste plan was te werken in Hopetoun, maar dat ging niet door. We hebben ook geprobeerd hier werk te zoeken, maar tevergeefs. Oké, eerlijk is eerlijk. We hebben ons niet dood gezocht -:D Maar het is nu ook geen goede periode, omdat het zomervakantie is en dus ook veel jobstudenten werk zoeken. We hebben alvast nog twee job mogelijkheden in Broome (meer bovenaan). Dus fingers crossed dat we daar meer geluk hebben, anders zal er niets anders op zitten om vroeger terug te komen als de centjes op zijn. Maar dat zijn zorgen voor later. We schreven ons online in bij ‘Workaway’. Dit is een soort vrijwilligerswerk. In ruil voor een aantal uurtjes werk (dit kan heel uiteenlopend zijn en de hosts kiezen dit zelf) krijg je accommodatie en eten bij de mensen thuis. Een super tof initiatief en we zagen dat helemaal zitten. Ik begon vol goede moed aan de zoektocht. De keuze was iets beperkter aangezien ik (en Ely ook) liever niet tussen huisdieren zit. We vonden een vijftal advertenties echt de moeite en stuurden een mail. Enkele dagen later kregen we positief antwoord van een jong koppel terug. We zouden vanaf 10 januari bij hen mogen intrekken. Leuke vooruitzichten!
We trokken nog naar Cape Peron en konden er genieten van mooie uitzichten. In de late namiddag werden we uitgenodigd door twee koppels op de camping om petanque te spelen. Het werd een super gezellige avond waarbij we ook nog mochten smullen van een lekkere avondmaaltijd gemaakt door Mary. De Australiërs zijn hier echt ontzettend gastvrij. Een paar dagen later speelden we nog een heel tof kaartspelletje! We genoten van hun gezelschap en maakten ontzettend veel plezier.
Na enkele dagen wachten op antwoord van onze Workaway begon ik het op men sassen te krijgen. Ik wilde zekerheid of we mochten beginnen. We gaven de hoop wat op en ik kwam met een ander idee op de proppen. Waarom gaan we niet een maand ‘op reis’ naar een ander land? Een mooie gelegenheid om de rest van de wereld te zien. Twee eeuwige twijfelaars bij elkaar maakt het alleen erg moeilijk om knopen door te hakken. Na lang wikken en wegen is het Sri Lanka geworden. Van 14 januari tot en met 13 februari trekken we er dus op uit. We hebben er kei veel zin in! De rust hier doet goed, want we waren stikkapot na vier en half maand reizen. Maar het begint te kriebelen om terug te reizen. Onze auto mogen we bij Steve & Sheila (de mensen die we op de camping hebben leren kennen) een maand op hun oprit parkeren in Mandurah. Dat geeft ons de geruststelling dat de auto veilig staat. Ely mag ook zijn insuline in de ijskast bewaren tijdens onze reis.
We hadden allebei niet veel zin om oudjaar op onze camping te vieren. We boekten een kamer in de oude gevangenis in Fremantle. We sliepen in een echte oude cel in een stapelbed. Lekker romantisch, maar goed om uit te kateren 😀 Er was in de brouwerij een BBQ en nadien nog een feestje. Qua muziek staan ze hier precies 20 jaar achter, maar we hebben ons goed geamuseerd. Het was zo eens anders om oudjaar te vieren op ‘sleffers’. We kropen ons bed in rond 1u en sliepen heerlijk in onze cel. De volgende ochtend sliepen we zo lang we konden tot het tijd was om uit te checken. We ontbeten en douchten op onze camping en genoten van een heel rustige dag.
Het was voor ons een fijne ervaring om de feestdagen hier door te brengen. Als we konden kiezen hadden we ze liever thuis doorgebracht. De Aussies doen hun best, maar kerst in de zomer vieren is toch niet hetzelfde.
X Inez & Ely
Weeral een toffe blog toch ook met gemengde gevoelens want we hebben jullie gemist met de feestdagen. Maar blij dat jullie genoten hebt.Op naar nieuwe avonturen! En wij kunnen zeggen dit jaar zijn ze terug!????????Veel liefs.moekie
There is no place soo good than home sweet home
Daddy