Na het zwemmen met de whale sharks reden we verder door naar Exmouth. Vorige keer hadden we het hier enorm naar onze zin en zagen er naar uit om terug te keren. We namen twee dagen rust want waren moe. Jammer genoeg gaf Exmouth ons niet hetzelfde wauw gevoel als vorige keer. Het was er aangenaam, maar toch iets frisser dan verwacht. We aten twee maal in ons favoriete stekje en ontdekten nog een leuke vegetarische/vegan plek voor lunch en lekkere sapjes.
We stonden vroeg op voor onze lange rit richting Karijini national park. Na acht uur rijden door prachtige landschappen (één van de mooiste tot hier toe) kwamen we aan in het centrum van Tom Price. Dit dorp ligt op een uur rijden van het nationaal park en de perfecte plek om te overnachten.
De volgende ochtend reden we het park in en boekten we een plekje op Dales campground in het midden van het park. Slangen en dingo’s in overvloed volgens enkele mensen. Je kan de dingo’s horen huilen in de nacht. Vanaf hieruit was het niet ver stappen naar de eerste wandelingen. We wandelden bovenaan een Gorge en daalden daar ook in af. Na een kilometer rock hopping kwamen we aan bij Circular Pool. Een mooie afgelegen plek met een klein watervalletje. Vele mensen lieten ons weten dat enorm koud was. We namen snel enkele foto’s en besloten te zwemmen bij de volgende pool. We wandelden door de Gorge waar normaal de rivier stroomt en passeerden enkele moeilijkere stukjes waar onze balans op de proef werd gesteld. Zoals we zijn, voor ons geen probleem ???? Fortescue Falls bood de nodige verfrissing aan. We sprongen in het water en genoten van de verkoeling. Natuurlijk zwommen we even tot aan de waterval en poseerden we voor enkele foto’s. Het was fantastisch. Niet veel verder lag er nog een pittoresk plekje met de naam Fern Pool. Bij dit meertje kwam je volledig tot rust. Na twee uur wandelen waren we beide nog niet voldaan. We bruisten van energie en wilden meer. We reden naar de andere kant van het park. Hiervoor moesten we 55 kilometer rijden over rode zanderig en rotsige wegen. Joffre Falls was een class 5 wandeling met veel dalingen en beklimmingen. We daalden dieper naar beneden, alsook onze moed. Het werd voor ons iets te spannend. De combinatie hoogtevrees (Inez) en valvrees (Ely) was geen perfecte combinatie om nog verder te gaan. Eénmaal uitglijden en je ligt tientallen meters diep. Acht jaar geleden liet hier ook een man het leven toen hij zich opofferde bij een val om zijn kindje te redden. We klommen terug naar boven en reden door naar de Oxer lookout. Op deze plek komen de rivieren van alle gorges samen. Honderd meter diep keek je naar beneden. Maar het was enorm mooi. We besloten om terug te gaan kamperen in Tom Price. We moesten sowieso gaan tanken want anders was het toch omweg en tijdverlies in het park zelf te overnachten.
De volgende ochtend vroeg op en direct richting het nationaal park. We reden naar het tweede deel via een iets kortere weg. De beroemde Hancock Gorge werd onze volgende wandeling. We werden gewaarschuwd dat we best ons zwemgerief aandeden want er waren enkele stukken waar we ons door het water moesten banen. Deze wandeling was fantastisch. Ze had alles; dalingen, mooie landschappen, zwemmen (in ijskoud water), leuke plekjes waar je even tot jezelf kon komen. Om kort te illustreren wandelenden we eerst door de gorge zelf langs enkele rotsen. We moesten kort daarna door een stuk water heen lopen dat tot voorbij onze knieën. Verder door was er een rustplek en hier kon je ook je rugzakken achterlaten. De volgende stukken moesten we immers zwemmen, het water was te diep. Aangekomen in het amphitheater kon je genieten van de zon en een plekje om te relaxen. De spider walk bracht je via mini watervalletjes en en smalle rotsen naar Kermits pool. Wanneer je nog een stukje zwom, in de één van de mooiste plekken dat ik ooit geweest ben, kreeg je een mooi uitzicht op het verdere verloop van deze gorge. Voor ons één van de highlights van Australië. Zeer avontuurlijk, super leuk en zo ontzettend mooi! Na de hele weg terug te stappen en zwemmen hadden we het ijskoud. We aten iets en twijfelden nog even of we een nog een dag zouden blijven en de andere plekken ook te bezoeken. Moeilijke keuzes, er is hier zoveel te doen, maar we moesten ook nog duizenden kilometers rijden naar alle andere bestemmingen. De tijd drukt en we wilden zeer graag onze laatste stop, Darwin, bereiken. We reden door richting Port Hedland en kampeerden aan een boerderij. Hier hing een zwerm van honderden muggen. Niet uit te houden. We aten snel een boke en kropen onze tent in.
Karijini staat voor ons zeker in de top favorieten en achteraf bekeken had het niet erg geweest om nog enkele dagen langer te blijven. We hadden er een beetje spijt van.
X Ely & Inez
Ik ben ervan overtuigd dat je moet doen wat je graag doet en gaan voor wat je wil in het leven. Ik ga door het leven met een no-nonsens mentaliteit een passie voor reizen, bloggen en de digitale wereld. In 2018 ben in de reis van mijn leven aangegaan samen met mijn vriendin, sindsdien wil ik verder de wereld rondreizen en ontdekken.
Het leven is keuzes maken, maar dit bezoeken was een juiste. TOP
Padré