We genoten van onze laatste dag bij Jan en John en hun fantastisch zwembad. De volgende ochtend stonden we gepakt en gezakt klaar. We hadden niet veel zin om te vetrekken, maar namen uitgebreid afscheid en John bood ons nog een lift aan naar onze volgende AirBnB.
Aangekomen bij onze nieuwe verblijfplaats voor de komende vier nachten werden we vriendelijk ontvangen en werd onze kamer toegewezen. Een oud verblijf, maar wel proper. We waren het er snel over eens dat we Jan en John al misten. Het zal moeilijk worden een AirBnB te vinden die daaraan kan tippen. We moesten er maar het beste van maken. We trokken snel de stad terug in en gingen lunchen. We eindigden onze dag met boodschappen te doen in Coles. Onze lunch lag tegen de avond nog op onze maag, aangezien je hier vrijwel altijd gefrituurd eten voorgeschoteld krijgt, dus aten we niets meer en kropen wel snel ons bed in.
De volgende ochtend namen we snel een ontbijtje en vertrokken we richting het centrum. Onze eerste stop was de Rusty’s market. Een wekelijkste markt waarbij ze allerlei verse groenten, fruit, exotische producten en prulletjes verkopen. We kuierden door de straten en namen een verfrissende duik in de plaatselijke lagoon. Mijn oog viel op de openbare BBQ’s en ik stelde voor aan Ely om er te barbecuen. Zo gezegd, zo gedaan. We wandelden terug naar onze slaapplek, namen onze boodschappen en gingen te voet terug. Gelukkig hebben we hier voldoende beweging en dat heeft mijn FitBit maar al te graag 😀 We bereidden een heerlijke en vooral gezonde maaltijd, genoten van de mooie zonsondergang en eindigden onze avond met een drankje in de bar. Een leuke dag!
Zaterdag ging onze wekker vroeg af. We hadden allebei slecht geslapen. Nog even blijven soezen was niet mogelijk, want we hadden een uitstap geboekt naar Kuranda. Dat is een dorpje gelegen middenin het World Heritage Forest in de buurt van Cairns.
We namen de Skyrail Rainforest Cableway. Deze kabelbaan neemt je 7,5 kilometer langs de tropische regenwouden van Noord Queensland. We maakten verschillende tussenstops met prachtige viewpoints. We deden stiekem alletwee zowat in ons broek van de schrik (Ely behoorlijk wat meer dan ik) omdat je om sommige plekken 40 meter boven het regenwoud zat, maar het was fenomenaal. De laatste stop voor onze eindhalte was Barron Waterfalls. Normaal gezien vloeit hier veel meer water, maar het heeft al in maanden niet meer geregend.
Aangekomen in Kuranda waren we teleurgesteld. Het was een mini dorpje middenin het regenwoud, maar zo toeristisch volgepropt met allerlei souvenirwinkeltjes en attracties. We hielden het al snel voor bekeken en maakten een wandeling door het regenwoud langs Jumrum Creek. Ook daar deden we zowat in onze broek (ik deze keer behoorlijk wat meer dan Ely), want hoorden vele geluiden waarvan we dachten dat er uit elke hoek één of ander groot beest of slang tevoorschijn zou komen. We namen om 15u30 de trein terug richting Cairns. De treinsporen die van Kuranda tot Cairns liggen, werden in barre omstandigheden in 1887 gebouwd. We daalden langzaam 330 meter via verschillende tunnels, stijle ravijnen en indrukwekkende bruggen. Na twee uur kwamen we eindelijk weer aan in het station van Cairns.
Zondag, onze laatste dag in Cairns, besloten we om alweer door te brengen in het centrum. We hadden het er wel zowat gehad en keken echt wel uit om te vertrekken. Ik besloot dat het tijd werd om me eens een keertje te wegen. We waren al drie weken weg (zonder weegschaal haha) en ik begon nieuwsgierig te worden. We maakten een snelle stop bij Kmart en gingen op zoek naar de afdeling ‘weegschalen’. Gelukkig voor Ely was mijn resultaat meer dan dik oké 😀 We trokken de stad in en deden nog een plonsje in het zwembad. We eindigden in late namiddag, hoe kan het ook anders, in de Courtyard. Het werd een hele gezellige afsluiter en waren klaar om de volgende ochtend te vertrekken.
Maandagochtend liep onze wekker véél te vroeg af, 6u30. We vielen uit ons bed en een verkwikkende douche deed deugd. We wandelden naar het station en namen de trein van 9u. Je kan deze trein helemaal tot in Brisbane nemen. Je zit dan wel 24u op de trein. Maar alle faciliteiten waren wel aanwezig. Hoofdkussens, dekentjes, TV-schermen, … Nog niet zo slecht besloten we! Om 11u40 kwamen we aan in Tully. We waren de enigen die uitstapten en al snel kwamen we tot de conclusie hoe dat kwam. We waren in een godverlaten dorp beland. Gelukkig was dit niet onze eindhalte, want we moesten nog de Greyhound bus nemen richting Mission Beach.
We moesten hiervoor wel nog wachten tot 18u. We zochten een iets of wat gezellige plek en maakten er het beste van. Uiteindelijk belandden we nog in de plaatselijke ‘bruin kroeg’ en genoten we van een biertje.
De busrit duurde maar 20 minuutjes. We merkten als snel dat we hier geen ontvangst hadden en moesten nog te voet naar onze hostel gaan. Gelukkig stond er ons iemand op te wachten om met het busje tot aan de hostel gebracht te worden. Alleen maar goede karma hier. Ik hoop dat dit niet snel tegen ons keert 😀
We checkten in en konden nog de BBQ voor 5 dollar meepikken. Een oudere hostel, maar proper en dus in orde. Er zitten hier ontzettend veel backpakers die hun ‘farmwork’ willen volbrengen. (Wil je je visum een jaar verlengen, moet je 88 dagen farmwork verricht hebben.) Héél zwaar werk en vaak ook onderbetaald. Wij zijn ondertussen tot de constatatie gekomen dat Ely te oud is om zijn visum te kunnen verlengen. Meteen een goed excuus om geen farmwork te doen 😀 De meeste backpackers verblijven hier dus langere tijd. Er hangt hier een leuke, relaxte sfeer.
Onze hostel ligt niet ver van Mission Beach, dus stond een wandeling op onze volgende planning. We wandelden naar de supermarkt, kochten onze spullen en namen een lekker ontbijt. We stippelden in de voormiddag onze verdere reis uit en vonden dat het tijd was voor wat beweging.
Van Wongaling Beach maakten we een heerlijke strandwandeling tot aan Clump Point Viewpoint. Ze raden je hier niet aan om te zwemmen omwille van krokodillen en kwallen. Omdat er hier zoveel kwallen zitten, staan er op regelmatige basis Eerste Hulp Kits met azijn om de pijn te verlichten.
Tijdens onze wandeling genoten we van de ongerepte natuur, het mooie uitzicht op Dunk Island en zagen we ontelbare zandkrabben die hun sporen achterlieten. Deze zandkrabben wonen in de holletjes op het strand. Wanneer het eb is start hun maaltijd. Ze zeven het zand en het zeer dunne eetbare laagje dat om de korrels zit, wordt opgenomen. Tussendoor kregen we een dorstige keel dus besloten we aan Mission Beach even te stoppen. De prijzen voor de biertjes liggen hier behoorlijk lager. Wat een meevaller!
Op onze terugweg kregen we een tropische regenvlaag op ons dak. De shuttle bus bracht ons gelukkig droog terug naar onze hostel.
Een mooie 24 000 stapjes en 16 kilometer verder op mijn FitBit hebben we weeral flink bewogen! Een beetje een compensatie om mijn sporten te moeten missen … En Ely zijn standaard gemis aan beweging 😀
Eén beeld zegt meer dan duizend woorden, dus geniet van onderstaande kiekjes.
X Inez & Ely
Heel tof om te lezen! Geniet er maar heel hard van! ❤️❤️ Mis jullie
Doen we zeker en vast! Love you!