Sri Lanka was super tof, maar vooral vermoeiend. Een volledig week rusten bij Steve & Sheila deed ons dus zeker beiden deugd. Bij onze aankomst thuis werden we meteen verrast door een extra kost aan onze auto. Onze batterij had de geest gegeven. Steve was zo vriendelijk om met ons naar Repco te rijden en daar een nieuwe batterij te kopen. Hij plaatste deze voor ons in de auto. Ook onze auto registratie moest vernieuwd worden en overgezet worden naar Western Australia. Een nieuwe nummerplaat op onze auto maakte het ineens ook officieel. Om wat stoom af te blazen gingen we met zijn allen nog eens een dagje naar de Casino. Hier hadden we weer veel geluk en wonnen we 130 dollar. Onze nieuwe autobatterij hadden we er alvast terug uit. We gingen ook samen twee maal krabben vangen. In de streek van Mandurah aan Herron Point is er steeds veel vangst. De eerste keer hadden we succes en konden we drie krabben die groot genoeg waren mee naar huis nemen en koken. Zo vers hadden we krab nog nooit gegeten. Prachtig! De tweede keer hadden we iets minder succes, maar waren we wel verkocht. Krabben vangen komt zeker op onze todo lijst als we verder richting het noorden reizen. Ik kocht mezelf een vislijn en Steve was zo vriendelijk om ons hier alles over te leren. Inez mocht een vislijn lenen en ook hier hadden we veel plezier mee. Na het vissen nam Steve met ons een frisse duik in de zee. We besloten ook twee vislijnen mee te nemen tijdens onze reis. Voor ons was het al super lang geleden om nog eens samen iets lekkers te gaan eten en drinken. Een lekkere kaasschotel kon er zeker in. Wat smaakte deze fantastisch. Toen onze week bijna om was werd het tijd om al ons reisgerief in te laden, onze auto te prepareren, maar alsook Linde op te pikken aan de luchthaven. We lieten haar onmiddellijk enkele kangoeroes zien dat voor haar zeer speciaal was. Onze laatste nacht bleven we met drie bij Steve & Sheila slapen. Nadien stonden we op punt om verder te reizen via de westkust richting het noorden. Als bedanking aan Steve & Sheila namen we hun mee uit eten. Ze hadden immers al zo veel voor ons gedaan.
De volgende dag was het tijd om samen met Linde de auto in te laden en de nodige boodschappen te doen. Dit duurde voor mij enorm lang ???? Ons eerste plan was om samen met Linde krabben te gaan vangen aan Herron Point. We mochten van Steve en Sheila hun crabbing scoops lenen voor onze reis en wilden hier ook gretig gebruik van maken. Linde vond het in het begin maar niets omdat ze het water in moest, maar eens ze de krabben zag werd het best interessant. Er werd veel gelachen, geroepen en verschoten. Maar we hadden enorm veel plezier. Linde zag enkele krabben maar kon er net geen vangen. Inez zag er veel maar zij had de emmer vast en kon er natuurlijk geen vangen. Ikzelf kon er drie vangen waarvan twee in één beurt. Dat was best even verschieten. Van de drie krabben die we vingen was er één van goede grote om op te eten. Krabben moeten namelijk 12,7 cm groot zijn vooraleer je ze mag meenemen uit het water. De camping aan Herron Point had nog een aantal plekjes vrij dus kampeerden we hier. De verse krab was lekker en dat was voor Linde zeker een extra ervaring op haar reis. We speelden gezelschapspelletjes en genoten van onze eerste avond.
Linde wilde enorm graag dolfijnen zien. Ons werd er ook gezegd dat in Bunbury de dolfijnen van zeer dichtbij te bezichtigen zijn. We reden een klein uur naar beneden (buiten onze initiele route) richting Bunbury. Linde boekte zichzelf een boottour om de dolfijnen te bekijken. Wij verkozen om dit niet te doen en even rond te rijden in de buurt. Al snel kwamen we bij een baai terecht waar we via de stenen golfbrekers iets verder in zee konden en ook daar de dolfijnen te zien. Niet veel later zagen we Linde haar boot ook in diezelfde baai. Nadien rustten we met zijn drie op het strand en genoten we van een verfrissende duik in zee. Op diezelfde moment was het Beer & Cider festival bezig. We namen een kijkje en proefde enkele biertjes. Het was gezellig in het gras zitten in de zon. We reden vrij laat naar onze camping en besloten om zeer vroeg op te staan om de dolfijnen te spotten in de zee. We hebben er jammer genoeg geen gezien maar we deden wel een ochtend strandwandeling. We ontbeten aan het strand, namen een douche en reden terug richting Steve & Sheila. We waren nog niet 100% zeker of we de crabbing scoops wilde meenemen. Deze zaten nog niet op de juiste plek en het was niet gemakkelijk om ze steeds op die manier mee te nemen. Steve was alvast behulpzaam en gaf ze een nieuwe plek onder onze rooftop tent.
Via Perth begon onze toch naar het Noorden richting Darwin. We reden rechtstreeks door naar Yanchep National Park. Hier konden we genieten van een leuke wandeling rond een meer. Hier zagen we enorm veel kangoeroes. Dit was voor Linde zeer plezant. We wisten dat hier ook koala’s zaten en hadden daarom ook gezorgd dat we op deze camping konden overnachten. Zo kond Linde ook Koala’s zien op haar vakantie. Er is namelijk geen andere plek in West Australië waar je Koala’s kan zien. Deze zitten hier jammer genoeg niet officieel in het wild. Ze werden hier geplaatst maar toch nog steeds leuk om te zien. We namen een douche, aten lekker avondeten en zagen bij de avondval tientallen kangoeroes. Het was alvast genieten. ’s Avonds aten we nog lekkere nootjes. Mijn mama had deze nootjes meegegeven aan Linde, samen met een kaartje, als verrassing.
X Ely & Inez
Ik ben ervan overtuigd dat je moet doen wat je graag doet en gaan voor wat je wil in het leven. Ik ga door het leven met een no-nonsens mentaliteit een passie voor reizen, bloggen en de digitale wereld. In 2018 ben in de reis van mijn leven aangegaan samen met mijn vriendin, sindsdien wil ik verder de wereld rondreizen en ontdekken.
Heel tof om te lezen weeral! En zo zalig om zoveel zon te zien! ???? geniet ervan! Dikke zoenen Tahnee, Alizée en Inge
Leuke herinneringen aan weeral een toffe tijd ga nu de foto’s bekijken op de computer maar die zien er weeral fantastisch uit! Dingen om nooit te vergeten! ????????????????moekie
amai da was lang geleden. Tof
grtz
Daddy