Het was de perfecte dag voor een uitstap naar Rottnest Island. Het eiland werd ontdekt in 1696 door Willem de Vlamingh, een Nederlandse ontdekker. Hij noemde dit eiland Rats’ Nest omdat hij er veel grote ratten vond. Deze diertjes waren natuurlijk geen ratten maar quokka’s. Een aantal dagen geleden hadden we onze ferry tickets geboekt om speciaal het goede weer mee te pikken. Op de camping voor ons vertrekt was het nog zeer winderig. We ontbeten en maakten onze bokes voor deze middag met de nodige wind erbij. Niet veel later zaten we in de auto richting Fremantle om de ferry te nemen. Hier konden we onze auto parkeren voor een volledige dag. De ferry bracht ons op een half uurtje naar het eiland. Het was al even geleden maar we waren wel blij om nog eens op avontuur te gaan met de boot. Zelfs wanneer het water zes meter diep is kan je de bodem nog zien. Zo blauw en mooi is het water hier. De rit verliep vrij rustig. Aangekomen op het eiland was er een massa volk. Dat heb je dan natuurlijk met toeristische trekpleisters en schoolvakanties. We waren nog maar tien minuten op het eiland en zagen al onmiddellijk 3 quokka’s. Deze diertjes, lijken op een kruising tussen een rat en wallaby, zijn familie van de kangoeroe en leven met hopen op dit eiland. Ze zijn mensen gewoon en zeker niet schuw. Het was leuk dat we ze zagen, want ze komen alleen maar voor op dit eiland en Bald Island nabij Albany.
We huurden een fiets om het eiland te verkennen. We waren blij dat we nog eens wat extra beweging hadden. Een fietstocht van 22 kilometer in de brandende zon was zeker een kleine uitdaging. Met genoeg water en zonnecrème vertrokken we. Een fietshelm is hier verplicht. Alvast een grappig zicht met onze hoeden eronder (voor de honderden vliegen). Na enkele kilometers was het alvast duidelijk dat op een warme dag zoals vandaag elk briesje wind en stukje schaduw welkom was. Wat was het warm! Het eiland was alvast zeer fietsvriendelijk. Er rijden geen auto’s buiten af en toe een hop on hop off bus.
Bij onze eerste stop, Parker Point, besloten we af te koelen door te gaan snorkelen in de zee. Op 10 meter afstand van het strand lag ook een wrak van een klein schip. Hier konden we zwemmen en snorkelen. Het was best eens leuk om dit op ons zelf te doen in plaats van met een groep. Lekker relaxed was dat. We zagen een aantal vissen en een kwal. Als je goed keek kon je in verte de Perth skyline zien. Met onze natte zwemkledij sprongen we op de fiets en zetten we onze tocht verder. Onderweg kwamen we nog verschillende keren enkele quokka’s langs de weg tegen. Af en toe zie je ze zoals kangoeroes wegspringen. Regelmatig stopten we enkele minuten om genoeg water te drinken en ons opnieuw in te smeren.
Toen we bij de eerste splitsing aankwamen moesten we een keuze maken of we tot het uiterste punt van het eiland gingen fietsen of niet. We besloten om dit wel te doen en vier kilometer door te fietsen. Dit was een vrij heuvelachtig stuk dat we snel in de benen voelden. Aangekomen aan Cape Vlamingh konden we enkele Nieuw Zeelandse zeeleeuwen zien. Deze lagen er alvast zeer vreemd bij in het water. Een kleine stukje verder wandelen bracht ons naar het meest Westelijke punt van Australië. Rechts bevond zich 4 500 kilometer verder Zuid-Afrika en recht voor ons lag Antartica. Jammer dat je deze continenten niet kan zien. Tijdens onze rustpauze kregen we bezoek van 2 grote hagedissen. Inez liet wat water op de grond lopen. Het beestje was precies uitgedroogd want het begon direct te drinken.
Tijdens de rit terug naar het begin van het eiland kwamen we nog veel mooie baaien tegen en namen we ook nog een snelle afkoelende duik in de oceaan. We hadden enorm genoten en vooral Inez was blij dat ze nog eens actief was geweest en een beetje het sporten gevoel terughad. Veel endorfines waren welkom! 😀 Het enige nadeel van deze trip was dat we nadien een zere poep hadden van het harde zadel. Nadat we onze fiets ingeleverd hadden moesten we nog een tijdje wachten op onze ferry. We drinken nog iets, belden met het thuisfront en genoten van het voldaan gevoel.
Om deze mooie dag af te sluiten brachten we een bezoek aan de brouwerij en dronken we daar iets samen met enkele hapjes. We hadden beiden geen zin om nog naar de camping te rijden en onze tent op te zetten, dus boekten we een kamer in de Fremantle Prison hostel. Het was een fijne ervaring om hier eens te slapen.
x Ely & Inez
Ik ben ervan overtuigd dat je moet doen wat je graag doet en gaan voor wat je wil in het leven. Ik ga door het leven met een no-nonsens mentaliteit een passie voor reizen, bloggen en de digitale wereld. In 2018 ben in de reis van mijn leven aangegaan samen met mijn vriendin, sindsdien wil ik verder de wereld rondreizen en ontdekken.
Wat een leven ! Mooie foto’s en leuk avontuur.
Vader ????
Wauw wat een mooie blog weeral! Weeral fijne ervaringen en toffe foto “s. Ondanks het gemis leuk te zien dat jullie zo genieten! Veel liefs moeke.
Heel tof weeral om te lezen! En zn zalige foto’s met zoveel zon ???????????? xxx