Aangekomen in het midden van de nacht in Airlie Beach. Een rit van drie uur met de bus in plaats van de trein. Er waren al enkele dagen problemen met de trein dus werden er bussen voorzien. Ely had de nodige stress wegens geen controle te hebben 🙂 maar ik was ontspannen. Ik vind het heerlijk om mijn ding te kunnen doen en gebracht te worden van punt A naar punt B.
We kropen snel ons bed in bij onze AirBnB want we waren best moe. We kozen niet voor een hostel want dat was net iets te duur. Op elke plek moet je goed kijken waar je terecht kunt voor een redelijke prijs. We maakten min of meer een dagbudget voor onze accommodatie. Wikken en wegen. Gelukkig heeft Ely een mooi Excel bestandje gemaakt dat mij dan weer de nodige rust in mijn hoofd geeft 😀 Alles is dus nog steeds mooi in evenwicht tussen ons.
Na een heerlijke nachtrust namen we de bus richting Airlie Beach. Een mooi strand met lichtblauw water maar toch een beetje een teleurstelling; één grote hoofdstraat vol met backpacker hostels (lees: feestplekken vol Engelse dronkaards!) Het strand is, zoals bijna elk strand aan de oostkust, verboden te zwemmen voor de stingers (kwallen). We hielden het snel voor bekeken en maakten een mooie wandeling van Airlie Beach richting Cannonvale langs het strand en de pier van zo’n 5 kilometer.
De volgende ochtend liep onze wekker écht veel te vroeg af, om zes uur. Zo vroeg moet ik zelfs niet opstaan om te gaan werken. Maar we hadden mooie vooruitzichten. We gingen op een tweedaagse zeiltrip richting de Whitsundays. Volgens iedereen absoluut het allermooiste strand. Onze verwachtingen waren dus hoog. (James Cook ontdekte deze eilanden op Pinksteren, ‘Whitsunday’ in het Engels, daarom noemde hij de eilanden dus Whitsundays. Er was toen in die tijd nog geen weet van het uurverschil op aarde. James Cook had de eilanden eigenlijk op maandag ontdekt, de naam klopt dus niet volledig.)
We werden vriendelijk verwelkomd door de crew en onze groep van zo’n twintigtal mensen leek ook dik oké. We kozen ons bed om de nacht door te brengen en namen plaats op dek. We mochten mee helpen om de zeilen omhoog te hijsen. Een zalige vier uurtjes varen en een heerlijke lunch later arriveerden we aan Whitehaven Beach. Deze is het bekendste van de 74 eilanden die samen Whitsundays vormen. We werden met een minibootje gebracht tot aan het strand en vertrokken naar Hill Inlet Lookout.
W A U W, hiervoor zijn geen woorden. Een parelwit strand en hemelsblauw water. Hier en daar prachtige zandbanken omwille van het tij. Men heeft niet overdreven dat dit echt het allermooiste strand was. We kregen een drietal uur om het eiland op onszelf te verkennen. Dat vonden we heerlijk. We wandelden richting het strand en dat was helemaal fenomenaal. Het zand is zo fijn van structuur. We genoten van een zalige wandeling langs de zee en zandbanken en spotten daar bovenop nog enkele roggen en kleine reef sharks. We namen een snelle duik in het water (ze raden af om er te zwemmen omwille van, je kan het al raden, de stingers). Maar hé, we moeten toch nog een klein beetje avontuurlijk blijven?! Tenslotte beklommen we nog even de rotsen en genoten we van het adembenemend zicht.
Het minibootje bracht ons terug naar onze zeilboot en we kregen aperitiefhapjes aangeboden. Nadien werden onze hongerige magen gevuld met een lekker spaghetti bolognese en zagen we de mooie sterrenhemel. De maan staat hier trouwens in de andere richting (horizontaal i.p.v. verticaal) en we konden de planeten Venus, Jupiter, Saturnus en Mars spotten. Super cool! Moe van alle indrukken en de zeelucht kropen we op tijd ons bed in. Op dek slapen zat er spijtig genoeg niet in, want het koelt hier te veel af en de vochtigheid neemt naarmate de nacht enorm toe. Weinig slapen zat er niet in want Heath, onze chefkok, sliep vlak naast ons en snurkte abnormaal hard. Duidelijk dat we niet gewoon zijn van in dorms te slapen, want we hadden geen oordopjes bij.
Om zes uur werden we wakker geschrikt door de motoren van de boot. Ik dacht eventjes dat WOIII was uitgebroken, want ik viel bijna uit mijn bed van het lawaai en het schrikken. Snel naar boven op het dek want zo konden we ook eens de zonsopgang meemaken. Alweer wauw. Zo mooi. Een momentje om even tot mezelf te komen en te mijmeren. Zalig! We kregen lekkere toast aangeboden als troost voor onze slapeloze nacht door Heath en vaarden richting onze eerste snorkelplek. We zaten nog steeds in de Great Barrier Reef, dus er werd ons mooi koraal beloofd. We konden spijtig genoeg alweer geen schildpad spotten, want de eerste groep was net iets te enthousiast in het water gesprongen waardoor deze schuchtere dieren worden afschrikt. Helaas! Na een half uurtje varen kwamen we aan op onze tweede snorkelplek. Deze plek beloofde ons prachtige vissen. Onderweg kwamen we nog een prachtige adelaar tegen. Heath voederde hem met vers vlees. Een knap spektakel om te zien hoe deze vogels het eten vangen. Heath vertelde ons dat er vorig jaar in april een gigantische cycloon heel veel verwoest heeft in dit gebied. Er verdwenen honderden boten die ze tot op vandaag nooit hebben terug gevonden.
Aangekomen op de tweede plek zorgden we er voor dat we als eerste in water waren. We werden meteen omringd door prachtige grote vissen (vraag me geen namen). We zwommen verder en kwamen alsmaar meer ontelbare vissen tegen. Dit was fantastisch! Van al dat zwemmen kregen we alweer honger en het was gelukkig al lunchtijd. We kregen lekkere wraps (vraps voor sommigen 😀 ) voorgeschoteld en zo begon ook onze terugreis richting Airlie Beach. Onderweg kreeg de crew via Walkie Talkie te horen dat er een haai gespot was sinds 24 uur. De helikopter was onderweg om de haai te kunnen opsporen. Het beest heeft spijtig genoeg wel twee slachtofers gemaakt. Normaal gezien zitten er geen haaien, maar we zwemmen natuurlijk in hun habitat dus oppassen is de boodschap!
We meerden aan en namen de bus terug richting onze AirBnb. We namen een verkwikkende douche en kropen met een gelukzalig gevoel en grote glimlach op onze snoet in ons bed. Alweer een mooie herinnering rijker…
X Inez en Ely
- airlie beach
- australië
- east coast
- great barrier reef
- james cook
- oceanië
- whitehaven beach
- whitsundays
- zeilen
Mooi mooi mooi
Daddy
Merci! 😉