Na een laatste goede nacht in een echt bed en een verkwikkende douche maakten we ons klaar voor onze roadtrip. Op onze planning stond ‘The Great Ocean Road’. Deze baan is 250 kilometer lang en is gebouwd door de soldaten die na WO I terugkwamen. Men wilde hen op deze manier een job geven. Deze weg moest een monument voor de gesneuvelden worden en tegelijkertijd ook een toeristische attractie. ‘The Great Ocean Road’ is het grootste oorlogsmonument ter wereld. We reden nog snel even naar de winkel om nog enkele laatste spullen te kopen en reden richting Torquay, een uurtje rijden en meteen ook het begin van ‘The Great Ocean Road’. We hadden er zin in! We stopten ‘s middags ook nog even in Bells Beach. We strekten onze benen en picknickten met zicht op zee. We reden richting Anglesea. Daar zochten we naar de golfbaan om kangoeroes te spotten. Leuk, maar we hielden het snel voor bekeken. Het was al namiddag dus we reden naar Lorne. We zochten via de app ‘Wickicamps’ naar een gratis camping. Dit leidde ons naar het ‘Great Otway National Park’. Bij de eerste spot waren alleen maar tentjes toegelaten. We zetten onze tocht verder naar plek nummer twee, dieper in het bos, en kwamen terecht bij een kleine kampeerplek voor zes campers. Wij waren nummer zeven, maar de Park Ranger was al een paar dagen niet komen kijken. We parkeerden ons en kookten onze maaltijd. Een snelle, maar lekkere wok. We werden meteen getrakteerd op mooie papegaaien die maar al te graag wat eten wilden. Ik vond er maar niets aan, want ze kwamen op Ely zijn hoofd en voet zitten :-D. Het was alvast erg koud, dus we kropen snel in onze tent met een extra deken. ‘s Nachts hoorden we allerlei dierlijke geluiden, waaronder wilde zwijnen (dat denken wij toch dat het wilde zwijnen waren).
We werden vroeg wakker en hadden er niet zo’n topnacht opzitten. Slapen in een rooftoptent was toch nog een beetje wennen. Aangezien er hier geen toiletten en drinkbaar water (laat staan een douche) waren én het nog steeds super koud was, besloten we onze tent op te vouwen en te vertrekken. Onze eerste stop van de dag waren de ‘Erskine Falls’. Het was nog vroeg dus waren we hier helemaal alleen, zalig! We reden verder en genoten van de adembenemende zichten van The Great Ocean Road. Prachtig! Onze volgende stop was ‘Wreck Beach’, alweer helemaal voor onszelf. Er zouden meer dan 700 schepen zijn gezonken langs deze kust vanwege het woeste weer, menselijke fouten en de rotskust. Om dit strand te bereiken, moesten we hiervoor eerst 350 treden naar beneden dalen (en ohja, natuurlijk ook weer naar boven klimmen). We wandelden twee kilometer over het strand om er de ankers van de ‘Fiji en Marie Gabrielle’ te bewonderen. We arriveerden rond 17u aan dé plek van The Great Ocean Road; de Gibson Steps en de 12 Apostels. Onderweg van de parking naar de Gibson Steps zagen we nog een wilde vos, maar deze was te snel om op foto vast te leggen. De 12 Apostels en de Gibson steps waren ongelooflijk mooi om te bewonderen. Vanaf dit punt waren er nog heel veel komende stops met bezienswaardigheden, dus we besloten in de buurt te overnachten. Een kleine vijf kilometer terug was er een betalende camping in Princetown. Voor 20 dollar (12 euro) mochten we hier onze tent opzetten en gebruik maken van de douches, toiletten en warm water. We kozen een plekje in de zon op het gigantische domein. We installeerden ons wat beter en comfortabeler met onze tafel en maakten verse spaghettisaus. Heerlijk! We kropen alweer vroeg onder wol, want we waren steendood. ‘s Nachts moest Ely plassen en zag een adembenemende sterrenhemel. Nadien hoorde hij ook nog kangoeroes grazen. Leuk om achteraf te horen dat Ely zijn broer een aantal jaren geleden hier ook gekampeerd had tijdens zijn reis door Australië.
We sliepen iets langer, namen een zalige douche en verorberden ons ontbijt. We werden verder een hele dag getrakteerd op knappe natuurfenomenen. Te beginnen bij opnieuw de 12 Apostels. Hier zagen we ook eindelijk onze eerste slang, woohoo! We wandelen door het ‘Port Campbell National Park’ waar we nog twee slangen zagen in het wild. Er werd ons gezegd goed op te passen want de Tiger Snake en Brown Snake behoren tot de giftigste slangen ter wereld. We waren echter niet zo goed voorbereid, want we liepen tijdens deze wandeling op onze slippers. Verder op onze route zagen we ook nog The Razorback, Loch Ard Gorge, Mutton Bird Island, The Blowhole, Sherbrook River, Broken Hill, The Arch, The London Arch, The Grotto, Bay of Martyrs, Bay of Islands en eindigden tenslotte nog bij Childers Cove. Al deze natuurfenomenen werden gevormd door erosie: de harde en extreme weercondities zorgen ervoor dat de kalksteen stilletjes aan afbrokkelde en hierdoor op zichzelf komt te staan. In 2005 is er al een Apostel verdwenen waardoor er nog maar acht overblijven. We werden er stil van hoe de natuur gewoon zijn gang gaat en onverwoestbaar is. Nadien kochten we voor 3 dollar een dozijn verse eieren bij een lokale boer. Deze had een aantal dozen in een ton staan. In een klein potje staken we het geld en namen we onze eieren mee. Het werd al avond en stopten in Warrnambool bij een betalende camping. Een beetje te druk en te duur naar onze zin, maar we sliepen wel zalig in onze tent.
We namen alweer een douche (grappig hoe ik plots dankbaar ben voor elke mogelijke douche :-D), Ely zorgde voor lekkere spiegeleitjes terwijl ik de tent inklapte. We bleven een half uurtje later dan gepland op de camping, maar we hebben geen tijdsdruk hier. Ely had al een snotvalling opgelopen na twee nachten kamperen, dus zochten we een apotheker in de buurt. We sloegen nog wat voedselvoorraad in en dronken nog een koffie en milkshake. Het weer zat niet echt mee (al is het nog steeds beter dan in België-land), maar we besloten om door te rijden naar het Tower Hill Wildlife Reserve. Het reservaat is een krater van een uitgedoofde vulkaan. Je ziet nog veel restanten van de uitbarsting. We maakten twee wandelingen en hadden geluk wat wildlife te spotten: kangoeroes, emu’s, slangen, … Ik moest serieus wat grenzen verleggen om dat wildlife te trotseren. Onderweg op onze wandeling zaten er drie emu’s op ons wandelpad. We hadden op een infobord gelezen om ons hand verticaal boven ons hoofd te houden. Zo denken deze dieren dat wij groter zijn en vormen we dus geen gevaar. Ely nam me bij de hand en sleurde me erdoor. Enkele zweetdruppels later op ons voorhoofd sloten we onze wandeling af. We reden door naar Hawkesdale, op zoek naar een gratis camping. We vonden de eerste plek te dicht bij de weg en reden nog wat meer in het bos. We kwamen terecht bij een oud golfterrein waar niemand stond. We waren een beetje argwanend, want het leek zo verlaten. Ely ging even naar het toilet en zag een gastenboek liggen, dus we besloten hier te blijven. Zoveel ruimte en toch was het moeilijk beslissen waar we ons zouden parkeren :-D. Zalig zo helemaal alleen in de natuur. We kregen ‘s nachts wel regen op ons dak (of tent beter gezegd). Gelukkig was deze waterdicht. ’s Morgens kwam er nog een vrijwilliger van het terrein ons een bezoekje brengen. We maakten als ontbijt lekkere bananen pannenkoekjes en reden door naar de ‘public showers’ in Dunkeld. Ik vind het niet erg dat er geen toilet of stromend water is, maar ik wil graag toch een douche ‘s morgens. Je kan hier dan wel als bosnimf leven, maar een beetje hygiëne vinden we allebei belangrijk :-D. Gelukkig zijn er hier in Australië veel openbare douches en is het hier ook nog eens de normaalste zaak van de wereld om deze douches te gebruiken. Via onze app ‘Wikicamps’ kan je zoeken waar een warme en koude douches zijn.
Onze trip langs The Great Ocean Road was fenomenaal. Een hele leuke eerste roadtrip. Hier en daar iets te toeristisch (maar dat is dan eigen aan alle bekende plekken) waarbij ik me vooral kon ergeren aan de Aziaten met hun camera in de hand, maar dat namen we er maar bij. Onze volgende stop: ‘The Grampians’. We hebben hier veel over gehoord en kijken we beiden naar uit.
Tot snel voor onze volgende avonturen!
X Inez & Ely
Fenomenale fotos maar ik kwam voor geen geld ter wereld ’s nachts
uit míjn tent. Raar beesten daar. En dan klap ik ni over den Ely hé????????????????????
Toffe verhalen
Chellie
X
Weer wat anders maar weer prachtige momenten.
Zo zijn we dicht bij jullie.
Jullie hebben je huis altijd bij .En hebben weinig last van buren.
Houden zo die rust.
Veel liefs en tellen al af naar de volgende avonturen.
MOEKIE (die jullie ondanks de fijne reisverhalen toch mist)
Weeral leuk om te lezen. Whoho Inez, wat jij al overwonnen hebt! Ik voelde de emu en papegaaienspanning tot hier????????
Geniet verder van die onvergetelijke roadtrip. Dikke ????????????