We aten nog een laatste lekker ontbijtje in onze hostel en checkten uit. We hadden een tuktuk geregeld om ons naar het busstation te brengen. Onze eerste bus was er eentje met airconditioning. Op zich leuk, maar niet echt nodig. We kunnen dit natuurlijk niet kiezen. Deze bussen hebben iets meer luxe. Bij het betalen wilden ze extra voor onze rugzakken rekenen. We hadden op het internet gelezen dat dit, alweer, een smoesje was. Als je vriendelijk nee zegt en aanstalten maakt om af de bus te stappen is het plots niet meer nodig om extra te betalen. En inderdaad, het werkte. Zo zie je maar hoe vaak ze je hier ‘in ‘t zak willen zetten’. Aangekomen in Dambulla werden we wat overdonderd door de drukte. Uiteraard ook hier weer verschillende tuktuk chauffeurs die in onze nek liggen te hijgen. Je bent nog bezig met af te stappen en je grote rugzak klunzig om te doen of iedereen roept al ‘tuktuk madam?’ Vreselijk! Ik had op het internet gelezen dat we vanuit Dambulla nog een bus konden nemen naar Sigiriya, onze eindbestemming. Er werden ons allerlei smoesjes en leugens verteld door de tuktuk chauffeurs. Er zouden geen bussen rijden of we zouden ontzettend lang moet wachten. Allemaal larie, want vijf minuten later was onze volgende bus er al. We hadden deze keer een homestay geboekt, de plaatselijke AirBnb. We werden vriendelijk ontvangen, maar de communicatie verliep wat moeizamer. We kregen een lekkere King Coconut aangeboden en konden even uitblazen op het terrasje. Heerlijk! Onze kamer was oké, zeker voor de ‘Sri Lankaanse normen’, maar er was ontzettend veel vocht in de kamer aanwezig. We besloten er het beste van te maken, wat kan je anders ook verwachten voor 4 euro per persoon per nacht?! We namen de bus terug naar Dambulla. We moesten even wachten aan de bushalte waar ook een viswinkel was. Drie isomo-dozen waaruit je vis kunt kiezen. Naast de toog had de verkoper zijn tafel staan om de vis in stukken te hakken. Ook Echt hygiënisch kon je dit niet noemen. Zijn werkblad vol moet bloed en vliegen en ernaast een straathond die hoopte op een stukje vis. Tijdens het wachten passeerde de rijdende bakker ook nog. Je hoort ze al van ver aankomen op de tonen van ‘Für Elise’ en zou naar het schijnt heel lekker zijn. We hopen de bakker ooit nog eens te passeren op het juiste tijdstip om iets te kopen. Te pas en te onpas zie je hier ook koeien langs en op de weg. Dit dier wordt trouwens als heel heilig in Sri Lanka beschouwd (bij het hindoeïsme) . De busrit was ontzettend druk, maar was gelukkig niet zo heel lang. Ik moest super dringend pipi doen en besloot het eerste zaakje binnen te stappen. Ik werd naar achter gebracht en zag het toilet. Zo snel als ik aankwam, zo snel stond ik weer bij Ely buiten. Ik ben niet zo snel vies en kan gerust al hurkend plassen, maar dit ging alle verbeelding te boven. Aan de overkant zag ik plots in mijn ooghoek ‘Pizza Hut’ blinken. Een korte pitstop om even te plassen. We bestelden ook nog lookbrood, want het was al drie uur en hadden niets meer gegeten. Heerlijk! We namen een tuktuk naar de grotten. Hier zagen we allerlei mooie Boeddha’s. De wandeling ernaar toe vond ik iets minder leuk. Heel veel apen! 😀 Gelukkig konden we wel genieten van hele mooie uitzichten. Vanaf het busstation namen we een hele oude bus terug. Deze was zo oud dat de bus moeite had om vooruit te geraken. Op een slakkentempo reden we verder tot onze guesthouse. Hier kregen we een hele uitgebreide, maar vooral overheerlijke maaltijd aangeboden. Voor het eerst konden we proeven van de echte lokale keuken hier. We genoten nog wat buiten op ons terrasje en kropen moe maar voldoen in ons bed.
Ik sliep niet zo heel goed. De bedden lagen echt ontzettend hard. Een ijskoude douche, want warm water was er niet, maakte me meteen wakker. We kregen een lekker ontbijt aangeboden, zowel Westers als Sri Lankaans. Ik wilde nog iets nakijken op de laptop, maar die startte niet meer op. Ik kreeg al het koudzweet, want dacht dat ik iets fout had gedaan. De laptop had het gewoon begeven. Hoogstwaarschijnlijk door de vochtigheid in de kamer. We hadden ‘s avonds de laptop niet uitgezet en we vermoedden dat deze dus een kortsluiting heeft gehad. Dit was echt een domper! We gebruiken de laptop echt veel. Niet alleen om onze blogs te schrijven, maar ook om onze slaapplekken te boeken en vooral ‘s avonds wat Netflix te kijken. Bovendien zaten we niet echt in een goed land om een nieuwe te kopen. Hopen dat de laptop terug zal opstarten na enkele dagen drogen en anders een nieuwe kopen als we terug thuis zijn (en dan bedoel ik Australië. Hoe gek ook, maar voor ons voelt dat toch ook een klein beetje aan als thuis). We reden naar onze volgende slaapplek in Sigirya. Net iets meer luxe, want we waren allebei steendood. Het was nog te vroeg om in onze kamer te mogen, dus trokken we het centrum in. Nu ja, centrum kan je dat hier natuurlijk niet echt noemen. Twee ‘cafeetjes’ en wat kraampjes. Sigirya staat bekend om Lions Rick. Op deze rots woonden vroeger monniken en later ook de koning. Je ziet nog allerlei restanten van zijn verblijf; van baden tot bedden en vooral de grote leeuwenpoten. Spijtig genoeg vragen ze hier wel 25 US Dollar toegang voor. Niet echt ons ding en ook echt te hoog. Ik heb hoogtevrees en Ely valvrees, wat een combinatie. We wandelden wel rond het domein van Lions Rock en dat was prachtig. We zagen veel varanen. We hoopten nog een krokodil te spotten, maar hadden geen geluk. In het centrum zagen we nog een olifant, maar deze had kettingen aan. Heel triestig om te zien. Na een uurtje wandelden besloten we terug te keren naar onze slaapplek. We kregen te horen dat zij een zusterhotel in Dambulla hadden met zwembad. We mochten gratis gebruik maken van de faciliteiten en kregen bovendien nog een gratis taxi tot daar aangeboden. Dat moet je geen twee keer zeggen tegen Ely. We werden in een open jeep gebracht. Onderweg passeerden we nog even de Golden Buddha die we de dag ervoor hadden gemist tijdens ons bezoek aan de grotten. We relaxten een hele middag. Boven en naast ons klommen veel apen in de bomen en op de balkons van de hotelkamers. Wat een ervaring en vooral zalige namiddag! ’s Avonds gingen we nog iets drinken in Rasta-rant en nadien nog iets klein eten. Het eten was niet top en de hygiëne was ook ver te zoeken. Ely besloot de tafel even af te kuisen en kreeg een zwart serviette in de plaats. We hebben nog even getwijfeld om vanuit Sigiriya een safari te maken in een Nationaal Park. We besloten dit toch maar niet te doen, omdat je hier vooral olifanten in het wild spot, maar weinig andere dieren. We willen heel graag ooit zo’n safari doen, maar dat doe je toch best in Afrika. Deze bestemming staat ook op onze to-do-lijst dus we oefenen nog wel wat geduld uit. We waren alvast klaar voor ons volgende avontuur; Polonnaruwa.
X Inez & Ely
????
Waar is de tijd, Inez dat je voor het eerst in open lucht een plasje deed in één of ander bos tijdens een dropping van t school ????… Daar moest ik toch even aan denken na je stukje over de wc’s daar. Xxxxx