Onze kamer zag er pico bello uit. Het was een nieuw en kleinschalig verblijf met maar vier kamers. Alles zag er dus nog spiksplinternieuw uit. Vooral het terrasje en het uitzicht op de bergen waren fantastisch. We werden vriendelijk ontvangen en kregen nog een lekkere thee met koekjes aangeboden op het dakterras, waar ook de keuken zich bevond. We rustten nog even uit en aten de lekkerste rice & curry. Oké dit hebben we al meermaals gezegd, maar deze keer was het écht (En nadien hebben we ook nooit meer zo’n lekkere gegeten). Heel veel verse groeten, verse kokosmelk en de lekkerste papadum. Op de koop toe had de baas nog twee pintjes geregeld voor ons.
We sliepen als een roosje in het heerlijk zachte, maar vooral propere bed. We dronken ’s morgens een thee op ons terras met de zon op onze snoet. We kregen een heerlijk ontbijt dat een mix van Westers en Sri Lankaans was. Vooral de Roti met Coconut Sambol viel erg in de smaak bij mij. Al mochten de zelfgemaakte pannenkoekjes er ook zeker wezen. Onze magen waren goed gevuld voor onze wandeling richting Ella Rock. Het eerste kleinere stuk wandelden we via het spoor en tenslotte hadden we nog een serieuze klim te gaan. Gelukkig waren er onderweg nog een aantal viewpoints zodat we even konden bekomen. Het wandelpad was af en toe onduidelijk. Er werd ons dan ook gezegd om met de app ‘maps.me’ te wandelen, want anders kon je wel eens verkeerd lopen. Na zo’n dik uur wandelen en klimmen bereikten we de top. Het uitzicht was spectaculair. We probeerden zo dicht mogelijk tegen de valei te komen, maar we waren natuurlijk niet alleen. We dronken een King Coconut en genoten van het prachtige uitzicht. Nadat we terug op onze positieven waren gekomen wandelden we nog naar een andere viewpoint. Deze was ook ontzettend mooi. Na een uur besloten we dat het tijd werd om terug naar beneden te wandelen. We moesten goed opletten dat we niet uitgleden. Twee minuten later gleed Ely uit en landde op zijn poep 😀 Wat modder aan zijn handen en enkele barsten meer in zijn GSM, maar voor de rest alles in orde. Het was best pittig om terug naar beneden te wandelen. Het had de dag ervoor stevig geregend. Alles was dus nog erg nat en vooral erg glibberig. Aangekomen op onze kamer fristen we ons even op, trokken we onze sleffers terug aan en wandelden we via de treinsporen naar het centrum. Het was een hele leuke wandeling. We wandelenden over bruggen, tussen de valleien en langs de huizen en tuinen van locals. Onderweg zagen we nog een heleboel straathonden, koeien, apen en af en toe een wezel (dat denken we toch). Wandelen over de sporen naar het centrum is bij bij ons alweer iets ongezien. Alle locals gebruiken ook deze weg. Er passeren maar zes treinen per dag. De trein rijdt erg traag en je hoort deze ook al van ver afkomen. Tijd genoeg dus om een plekje naast het spoor te zoeken. In het centrum dronken we allebei een verfrissend drankje bij café Chill. We vonden deze plek erg leuk en zaten er de volgende dagen nog een aantal keer. Via het station van Ella kan je nog een wandeling maken over de sporen richting de Nine Arches Brigde. Deze brug is zo uniek omdat ze in 1921 gemaakt is met bakstenen en cement en dus niet van staal. Bij het aankomen waren we vooral overdonderd door het aantal toeristen. Niet meteen ons ding. De eerstvolgende trein zou pas anderhalf uur later passeren (om een leuke foto te trekken). We hadden niet veel zin om hiervoor te wachten en besloten terug te wandelen. ’s Avonds waren we allebei steendood. Mijn FitBit gaf 28 000 stappen aan, genoeg gewandeld dus!
Het beloofde een warme dag te worden, dus besloten we naar de Ravana Waterval te gaan. Deze 25 meter hoge waterval zou vooral erg indrukwekkend zijn tijdens het regenseizoen. Vanuit het centrum namen we de bus. We werden nog getrakteerd op hele mooie uitzichten en spannende haarspeldbochten. Gelukkig was het maar zo’n negen kilometer buiten het centrum. De bus nemen blijft een avontuur! Er werd gezegd dat het in het weekend erg druk kon zijn. Er zouden dan veel locals zijn die hier komen baden. We hadden geluk! Toen we aankwamen waren er wel wat mensen rondom de waterval aanwezig, maar zat er niemand in het water. We besloten om het voortouw te nemen en namen een verfrissende duik. Al snel volgden meer mensen ons voorbeeld. Je kon nog twee verdiepingen naar boven klimmen langs de rotsen om twee aparte meertjes tegen te komen waar je meer afgezonderd kon zwemmen. Maar na de eerste duik waren we voldaan. De rest van de dag brachten we rustig door. We werkten onze blogs nog wat bij en rond 17u werden we verwacht voor een Sri Lankaanse kookles in ons hotel. We kregen een introductie in de Sri Lankaanse keuken. Ragu & Lakshan gaven ons heel veel uitleg over de typische curry’s met rijst, kruiden, papadums en we leerden zelf verse kokosmelk maken. Het was een fantastische ervaring die we zeker mee naar huis nemen.
Onze voeten hadden de nodige rust gekregen en de volgende dag smeerden we onze billen in voor Little Adam’s Peak. De naam verwijst naar de grotere broer, Adam’s Peak, omdat de vorm van de berg hetzelfde is. Het was ontzettend warm, maar we genoten van de mooie uitzichten en het wandelen tussen de thee velden. Bovenaan werden we beloond met een mooi uitzicht en kon je Ella Rock ook zien. Persoonlijk vonden wij Ella Rock leuker, omdat de wandeling net iets uitdagender was en de uitzichten toch net iets spectaculairder waren.
Onze laatste dag in Ella brachten we heel rustig door. We sliepen wat langer, genoten nog maar eens van Ragu’s lekker ontbijt en trokken naar het centrum. We raakten in Chill Café aan de praat met een Duitse backpacker en hadden samen een gezellige middag. Deze keer namen we een tuktuk terug, want we hadden twee dagen ervoor onze vuile was afgegeven bij een laundry service. Niet goedkoop, maar heel authentiek en onze was rook super fris! Na onze kookles besloten we dat we de jongens ook eens Belgisch kost wilden laten proeven. We maakten zo goed en zo kwaad als we konden verse frietjes. Het werd alvast goed bevonden en wij waren ook erg tevreden met het resultaat.
Na ons laatste heerlijke ontbijt werd het tijd om afscheid te nemen. We zouden oorspronkelijk drie nachten blijven, maar het zijn er uiteindelijk vijf geworden. We hebben heerlijk veel gerust, gewandeld, genoten van het Sri Lankaanse eten en als kers op de taart heel erg genoten van de gastvrijheid van Ragu en Lakshan. Ragu maakte voor ons nog verse Wade voor onze treinreis én we kregen als herinnering een mooie lepel, gemaakt uit een kokosnoot, om thuis onze curry’s mee op te scheppen. Fantastisch om te zien hoe gastvrij ze hier zijn. We hopen deze twee kerels ooit nog eens terug te zien. Aan het treinstation was er niemand aan het loket om tickets te verkopen. We hadden beiden even wat stress of we de trein op mochten zonder tickets vooraf te kopen. Vijf minuten voor dat de trein aankwam deed er iemand de ticketbalie open. Die man had geen zin om te werken, maar wij hadden alvast onze tickets in de hand.
X Inez & Ely
Fijne blog ik het geloven dat jullie PRACHTIGE dingen hebben gezien! En blij dat jullie een toffe slaapplaats hadden! Op naar de volgende! Veel liefs.????????????.
Echt mooie foto’s. En precies vriendelijke mensen. Hier in België zie ik het ni direct gebeuren. Geniet van jullie laatste dagen in Sri Lanka. En back to down under
Chellie