Zuiderse stranden

By Ely

TANGALLE
We sliepen hemels en genoten van het ontbijt dat we kregen van Ragu. Bij ons vetrek kregen we nog wat thee mee. We namen afscheid en vonden het jammer dat we moesten vertrekken. We hadden maar al te graag nog enkele dagen extra gebleven. We namen een tuk tuk naar het centrum en namen nadien meteen de rechtstreekse bus richting Tangalle. Onze eerste stop aan de zuiderse stranden van Sri Lanka. We reden vier uur lang voor een rit van 140 kilometer. Het was bij uitstek de vreselijkste busrit ooit. We zaten apart, er was bijna geen frisse lucht, we reden al zigzaggend naar beneden door de bergen en er waren veel mensen op de bus. We kregen de nodige lichaamsdelen tegen ons aangewreven met het daar bijhorende zweet. Lekker gezellig. Dicht bij Inez zat een vrouw met haar jonge zoon die misselijk werd van de rit. Ze moest overgeven in een zakje en hield dat nog een uur lang vast vooraleer ze dat buiten gooide. Een halfuur voor aankomst moest haar zoon ook nog eens overgeven in haar handtas. De geluiden en geuren waren er teveel aan. We waren blij wanneer we van de bus konden. Bij het uitstappen spuwde er een man uit de bus waarvan enkele spetters op Inez haar knie terecht kwamen. Vijf minuten wandelen naar ons hotel was er zelfs teveel aan met de pijn in de benen. Onze aankomst was vriendelijk, maar de man had niet door dat we zeer moe waren. Hij gaf ons een knuffel en begon een babbeltje. We wimpelden hem vriendelijk af en namen meteen een douche. Boven op het dakterras kregen we een drankje aangeboden. We zagen enorm veel apen op enkele daken verder. Zeker twintig apen sprongen van dak naar dak. Dat was wel indrukwekkend om te zien. We aten ons avondeten in het restaurant van het hotel. Nadien was het bed meer dan welkom.

We sliepen goed en ontbeten op het dakterras. Een wandeling richting het strand bracht ons naar een verlaten strand waar niet veel te zien was. Maar om te relaxen hadden we niet meer nodig. We waren zelfs blij dat er niet veel toerisme was. We legden onszelf neer op enkele bedjes, dronken iets en sprongen een aantal keer in de zee. Het was verfrissend en vooral zeer relaxend. ’s Avonds aten we in The Trees. Een klein restaurant waar je lekkere curry’s en gegrilde scampi kon eten. Een leuke avondwandeling bracht ons terug aan het hotel.

MIRISSA
De volgende ochtend namen we de bus naar Mirissa. Dit was volgens vele de beste plek aan het strand in heel Sri Lanka. We hadden hier vier nachten geboekt in twee verschillende hotels. De eerste accommodatie was niet de plek die ze ons beloofd hadden. Koude douche, hard bed en vuile kussens. We hadden er een beetje genoeg van en besloten om één nacht te blijven in plaats van twee. Een harde regenbui liet ons even in de wacht vooraleer we naar buiten konden gaan. Nadien doken we het stadje in om te eten. Aan het strand vonden we een leuk restaurantje; Zephyr. We aten en genoten. Nadien deden we nog een strandwandeling en dronken we nog iets aan het strand.

UNAWATUNA
Onze nachtrust was niet zo goed. Een koude douche maakte ons snel wakker. Onze beslissing om vroeger uit te checken stond vast. We annuleerden ook de volgende slaapplek en reden ineens door Unawatuna. Mirissa is een leuke plek, maar voor ons was het net iets teveel toerisme. We vonden er geen rust. We ontbeten in een leuk plekje waar we konden genieten van zuurdesem brood met avocado. We deden nog een wandeling over het strand en klommen op een rots om een beter uitzicht te krijgen over het strand en de oceaan. We namen de bus naar Unawatuna en kwamen aan in SeaChange. Een hotel vlak aan het strand. We kregen een vriendelijk ontvangst en een King Coconut als welkom. Dit was een last minute booking dus zeker goed voor één nacht. Er was geen elektriciteit door werken dus brachten we een bezoekje aan het centrum. Schuilend voor de regen dronken we een koffie en thee en aten we een taartje in Kat’s Coffee. Een koffiebar uitgebaat door een Duitse. Inez dronk eindelijk nog eens een super lekkere cappuccino. We lazen over één van de betere restaurants in Sri Lanka. We konden dat natuurlijk niet laten schieten en brachten een bezoekje in BedSpace. De keuken sloot om drie uur dus besloten we maar om iets kleins te eten en de dag erna voor drie uur terug te komen. Na een strandwandeling aten we iets op het strand en namen we de bus terug naar ons hotel.

Onze airco was zo luid dat we hem ’s nachts moesten uitzetten. Door de warmte en de blaffende honden hadden we niet super goed geslapen. We zijn nog steeds op zoek naar die ene plek dat ons de nachtrust zal geven die we nodig hadden. We vetrokken naar onze volgende overnachting. Villa Olga, uitgebaat door twee neven, stond bekend als één van de beste in Unawatuna. We werden vriendelijk ontvangen en genoten, desondanks dat we iets te vroeger waren, van de rust in hun mooie tuin. Inez had nog zin in een koffie van Kat’s Coffee en ik had deze keer zin om te gaan eten in BedSpace. Inez at een lekkere groeten wrap en ik koos voor de tonijnsteak. Beide waren ontzettend lekker! Hier kwamen we meermaals eten. Onze slaapkamer was top. Zalig bed, proper, mooie douche en een leuk terrasje buiten. ’s Avonds aten we nog een soepje en zaten op ons terras te genieten van het niets doen.

We sliepen heerlijk! Absolute stilte. We vroegen om een nacht extra te blijven en dat was geen probleem. Drie nachten in plaats van twee. Onderweg naar Unawatuna zagen we enkele paalvissers die we graag nog eens van dichterbij wilden zien. Aangekomen bij de plek leek het ons vooral dat deze vissers er voor de show bijzitten om geld te verdienen. We waren niet verkeerd. Wanneer we een foto wilde trekken werden we tegengehouden en vroegen ze 500 roepies. Dit deden we niet. We besloten om wat verder op afstand deze mannen stiekem te fotograferen. Achteraf lazen we dat langs de hele kustlijn veel van deze oplichterij te zien is. De echte vissers zitten op andere plekken en kan je meestal allen zeer vroeg in de ochtend of zeer laat op de avond spotten.

GALLE
We sliepen weeral goed. We genoten van een top ontbijt. Het was alweer geen strandweer dus namen we de bus naar Galle voor een daguitstap. Galle staat bekend voor een Nederlands fort dat daar gebouwd werd. We wandelden in het dorp en genoten van de iets gezelligere straatjes en winkeltjes. Je waande jezelf even niet meer in het drukke Sri Lanka. We aten iets en lesten onze dorst. Het was enorm warm die dag. We namen de bus terug naar Unawatuna en sloten onze laatste avond af in BedSpace.

HIKKADUWA
We bedankten de twee neven voor een fantastisch verblijf en vertrokken naar Hikkaduwa, onze laatste stop aan de kust, voor we terug reisden naar Australië. Hier scheen eindelijk de zon wat langer dan vijf minuten en gingen we onmiddellijk naar het strand na het inchecken in ons hotel. Ons hotel lag op drie meter van de treinsporen, maar was voor de rest zeker in orde. Vriendelijke ontvangst, mooie en nieuwe kamers en niet al te ver van het strand. Het natuurreservaat aan het strand bood ons een perfecte plek om te snorkelen. We zagen een hoop vissen en best nog mooi koraal. We waren zeker niet alleen, maar onder het water genoten we wel van de rust. We deden beiden een kleurtje op door op het strand te relaxen. Na een douche in het hotel maakten we een strandwandeling en dronken we iets in de strandbar Mambo’s. Inez at graag nog eens een keer de Sri Lankaanse curry voor we terug naar ‘huis’ gingen. Ze genoot van een heerlijke curry in het restaurant Aroma. Na het avondeten maakten we nog een strandwandeling en kwamen we een plekje tegen waar veel schildpadden dicht aan het strand zaten. Deze schildpadden waren enorm. Het leek ons perfect om hier de volgende dag te komen snorkelen.

’s Nachts passeerden er regelmatig treinen waardoor onze nachtrust veel onderbroken werd. We beten door en keken vooral uit naar het snorkelen en wederom het prachtige weer. De zon scheen weer goed. We gingen snorkelen aan de schildpadden plek. We hadden geluk want er waren er een viertal. Het was fantastisch om deze beesten zo dichtbij je te hebben. Het snorkelen zelf was minder goed als op de andere plek. De visibiliteit onder water was zeer matig. Onze lunch aten we in Salty Swami’s. Een restaurant dat uitgebaat werd door twee Sri Lankanen die gestudeerd hadden in Australië. De Australische sfeer was er zeker te vinden. Het eten was super lekker! We genoten samen nog van een zonsondergang aan het strand en wandelenden terug naar ons hotel.

NEGOMBO
De volgende ochtend namen we de trein richting Colombo. Deze trein reed grotendeels langs de kust. Hier kon je de Indische oceaan zien terwijl je op de trein zat. We stonden één uur recht en konden nadien één uur zitten. In Colombo aangekomen was het zeer warm en zeer druk. We zochten een dik half uur achter onze bus richting Negombo. Deze laatste busrit was alvast één van de ergste. In Colombo stonden we al 45 minuten vast en bewogen we matig. Het was warm en we snakten naar frisse lucht. Eens de bus uit het centrum was en beter begon te rijden, kregen we wat frisse lucht. Het laatste half uur werd Inez misselijk en konden we niet snel genoeg aankomen. We hadden beide dorst en honger. Na anderhalf uur kwamen we aan. We checkten in en genoten van een verkoelende douche. We besloten om te genieten en aten een pizza in Prego. Deze was best goed en zeer welkom. We dronken nog iets aan het zwembad in ons hotel en gingen slapen.

De laatste dag was de langste dag. Om 12u checkten we uit en twaalf uur later vertrok onze vlucht naar huis. We lieten onze rugzakken achter in het hotel en gingen lunchen. We schreven onze blog bij aan het hotel. ’s Avonds aten in Prego en genoten we van een lekker glaasje rode wijn. Om 20u vertrokken we met de tuk tuk naar de luchthaven. Hier was het nog even wachten, maar al snel konden we om 23u30 boarden. Rond 6u30 kwamen we aan in Kuala Lumpur. Twee uur later namen we de zes uur durende vlucht richting Perth. Hier kwamen we aan om 14u. We waren heel blij dat we terug voet zetten op Australische bodem.

x Ely & Inez

Ely

Ik ben ervan overtuigd dat je moet doen wat je graag doet en gaan voor wat je wil in het leven. Ik ga door het leven met een no-nonsens mentaliteit een passie voor reizen, bloggen en de digitale wereld. In 2018 ben in de reis van mijn leven aangegaan samen met mijn vriendin, sindsdien wil ik verder de wereld rondreizen en ontdekken.

3 thoughts on “Zuiderse stranden

  • Michel 18 februari 2019 at 10:11 Reply

    Weeral een ervaring rijker. Mooi avontuur
    Chellie

  • Hilde moekie 19 februari 2019 at 08:02 Reply

    Eindelijk kunnen lezen .prachtige reis de foto’s zien op de computer! Wel grappig dat jullie zeggen WE GAAN NAAR HUIS!????????????

  • Hilde 26 februari 2019 at 10:24 Reply

    Eindelijk jullie foto’s bekeken !
    Zalig toffe ervaringen weeral!
    Moekie.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *