Aangekomen in Nuwara Eliya voelde het meteen een stuk kouder aan. Dat kwam natuurlijk doordat je meer in het binnenland zit en je tussen de bergen zit. We namen een niet zo vriendelijke tuktuk chauffeur naar onze overnachting. Hij was vooral erg opdringerig en onbeleefd. We lieten het aan ons passeren en genoten enorm van de adembenemende uitzichten. We checkten in en besloten dat we dezelfde dag nog op uitstap wilden gaan. We verbleven hier maar één nachtje en de dag erop moesten we de trein terug nemen. Via ons hotel konden we een tuktuk-chaffeur regelen die ons bracht naar twee thee fabrieken en nog een korte stop zou maken aan een waterval.
De eerste thee fabriek was erg druk. We moesten eventjes wachten tot het aan ons was, maar nadien kregen we in groep uitleg hoe thee gemaakt wordt. Voor mij leek het alsof de dame heel braaf haar lesje vanbuiten had geleerd en alles zat af te rammelen. Weinig tot geen interactie en we konden enkel in de fabriek kijken achter grote ramen. We konden achteraf nog thee proeven met een stukje taart, maar hier bedankten we vriendelijk voor. Hop naar de andere fabriek. Het was een heel stuk rijden in de bergen, maar we genoten alweer ontzettend van de uitzichten. Deze fabriek was gelukkig wel een schot in de roos. We kregen een privé rondleiding en vooral een hele interessante uitleg. Hij beantwoordde al onze vragen en konden van heel dichtbij een kijkje nemen welk proces er aan vooraf gaat tot de thee in een zakje komt. Eerst en vooral moeten de thee blaadjes geplukt worden. Dit is erg zware arbeid en wordt vaak verricht door vrouwen. Met een zak op de rug plukken ze één voor één de blaadjes. Ze worden betaald per zak/gewicht dat ze plukken. De vrouwen worden voor dit werk ontzettend onderbetaald. Voor een hele dag plukken krijgen ze zo’n twee tot drie euro. Nadien moeten de bladeren uren drogen en worden ze verschillende keren gemalen. Om zwarte thee te krijgen laten ze de bladeren nog eens drogen. Groene thee wordt meteen gemalen en gekookt. Hier dronken we wel nog even thee nadien en nadien reden we verder richting de waterval. We dronken hier nog iets en klonken vooral op Ely zijn verjaardag.
Onderweg met de tuktuk viel mijn oog ’s middags al op Pizza Hut. Het eten in ons hotel zag er niet zo denderend uit en we besloten pizza te bestellen. Heerlijk! ’s Avonds konden we niet meteen in slaap vallen, omdat er ontzettend veel insecten en motten zaten. Nadat Ely zo’n tiental motten had gedood bleven ze op de één of andere manier steeds binnenkomen. Om half twaalf ’s nachts besloten we maar een nieuwe kamer te vragen. We sliepen niet ontzettend goed, maar hadden gelukkig wel een zalig warme douche (wat soms zeldzaam is hier). We werden naar de ontbijtruimte gebracht, maar deze rook heel vreemd. Het ontbijt trok op niet veel en onze magen bleven even leeg. We regelden een tuktuk en wilden zo snel mogelijk naar het treinstation. Los van onze slechte overnachting leerden we veel bij en genoten we van een dagje uit in Nuwara Eliya.
X Inez & Ely
Heel interessant het fabriek van de thee! Weer iets bijgeleerd van de cultuur! Leuk de foto’s erbij! Ja de overnachting in den 108 zijn natuurlijk beter he!????????????????Toffe blog weeral!????????????
Kort maar krachtig verhaal. Inderdaad zulke natuur ziet ge hier niet. Alhoewel het Nachtgaele park is ook ni slecht.en vriendelijk en geen tuk-tukken.????????
Vader
????????????
We zullen eraan denken al we nog eens een tas thee zetten.
Toffe rondleiding plezante treinrit voor het uitzicht natuurlijk .
Ja plezierige dingen gaan vlug behalve voor ons hihi.
Op naar de volgende blog.
Veel liefs moekie.